قوانین شرکت در مسابقه:
* هدف اصلی مسابقه، اشاعه فرهنگ نورانی نماز در فضای مجازی است.
* شرکت برای عموم افراد بالاتر از ۱۳ سال آزاد است.
* هر وبلاگ باید تنها یک مدیر داشته باشد.
* درج لوگوی مسابقه تا پایان زمان شرکت در مسابقه، الزامیست. آدرس لوگو بعد از ثبت نام به ایمیل شما ارسال میشود. کد قرار دادن لوگوی مسابقه در وبلاگ را از اینجا دریافت نمایید.
* شرکت وبلاگهای ساخته شده در مسابقات دیگر، مانعی ندارد.
* وبلاگهای ساخته شده باید از سایتهایی که تحت قوانین جمهوری اسلامی ایران هستند، فضای لازم را اخذ کرده باشند.
* نام و عنوان وبلاگ باید مناسب شأن نماز باشد. وبلاگهایی که با نامی غیر از نماز باشند، ولی مطالب برای نماز درج شده باشد، حذف خواهند شد. در توضیحات عنوان، قید موضوع برای نماز درج شود.
* مشخصات درج شده متقاضی در فرم ثبت نام، باید با مشخصات مدیر وبلاگ یکسان باشد. چنانچه وبلاگی برنده شود ولی مشخصات مغایرت داشته باشد، ترتیب اثر داده نمیشود.
* وبلاگهایی که محتوای مطالب خود را از وبلاگهای دیگر شرکت کننده در این مسابقه لینک گرفته باشند ترتیب اثر داده نمیشود.
* وبلاگهایی که به ترویج و تبلیغ فرقهها و یا مباحث تفرقهانگیز بپردازند، از مسابقه خارج میشوند.
* لینک به سایتهای مرجع در وبلاگ مانعی ندارد. لینکهای غیر مرتبط باعث حذف وبلاگ خواهد شد.
*در این مرحله، تنها وبلاگها مورد بررسی قرار داده میشوند و سایتها و وبسایتها در مسابقه قرار داده نمیشوند.
* مدیران باید توجه داشته باشند که تنها باید مطالب مربوط به مسابقه را در وبلاگ خود درج نمایند.
* زمان داوری وبلاگهای ارسالی، از همان روزهای اولیه ثبت نام لغایت ۱۳۹۳/۱۲/۲۰ خواهد بود؛ بنابر این بهتر است در هنگام ثبت نام، وبلاگ خود را تا حد امکان تکمیل کرده باشید.
* تمامی شرکت کنندگان باید در سامانه ثبت نام به آدرس chb-namaz.ir ثبت نام نمایند.
* داشتن ایمیل ضروری است، چون اطلاعات مسابقه و شرایط پس از ثبت نام به ایمیل شما ارسال خواهد شد.
* هر وبلاگ حداقل باید ۱۰ پست داشته باشد تا در مسابقه شرکت داده شود. حداقل حد نصاب محتوایی شرکت در مسابقه، درج ۱۰ پست است.
* داشتن شمارشگر بازدید از وبلاگ، الزامیست.
* وبلاگهای برگزیده سال قبل، به شرط تغییرات حداقل ۵۰% از نظر اصول و محتوا، در مسابقه شرکت داده خواهند شد.
* تولیدی بودن آثار، استفاده از موضوعات چندرسانهای و ابتکار در خلق محتوا، از مهمترین معیارهای داوری است.
مرحوم آیت الله حاج شیخ عباس قمی رحمت الله علیه به نقل از عالم جلیل القدر شیعه ،نماز حاجت منقول از امام صادق علیه السلام مرحوم کلینی صاحب مجموعه ی کتب کافی ، نماز معتبری را از امام صادق روایت می کند
که در این نماز،امام صادق علیه السلام بر ای شخص حاجتمند ، برآورده شدن حاجتش را ضمانت کرده اند .
مرحوم کافی به سند معتبر از عبد الرحیم قصیر روایت کرده است :
عبد الرحیم قصیر گفت :
وارد بر حضرت صادق علیه السلام شدم و عرض کردم فدایت شوم از پیش خود دعایی اختراع کرده ام .حضرت صادق علیه السلام فرمودند : مرا واگذار از دعایی که اختراع کردی . هرگاه ترا حاجتی رخ داد چنین کن:
پناه ببر به رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم و دو رکعت نماز بخوان و آنرا هدیه کن به آنحضرت .
عبد الرحیم قصیر می گوید عرض کردم : به چه نحو این نماز را به جا آورم ؟!
امام صادق علیه السلام فرمودند :
1 – ابتدا غسل می کنی
2 – سپس دو رکعت نماز می خوانی همانند نماز صبح در افتتاح و اختتام ( یعنی مثل نماز صبح )
3 – سپس بعد از سلامِ نماز ، این دعا را بخوان :
اَللهم انتَ السَّلامُ و منک السَّلامُ و الیک یرجع السَّلامُ .
بارپروردگارا ! تویی سلام و از جانب توست سلام و سلام به سوی تو بر می گردد .
اللهم صل علی محمد و آل محمد و بَلِّغ روحَ مُحمدٍ مِنّي السَّلامُ و أَرواحَ الائِمةِ الصادقینَ سَلامی
بار پروردگارا ! بر محمد و آل محمد درود فرست و سلام من را به روح حضرت محمد و ارواح امامان راستگو ابلاغ بفرما
وَاردُد عَلیَّ مِنهُمُ السَّلام وَ السَّلامُ علیهِم و رَحمَتُ الله و برکاته .
و برگردان به من جواب سلام ایشان را . و درود و رحمت خداوند بر آنان
اللهم إِنَّ هاتَینِ الرَّکعَتَینِ هِدیَةٌ مِنّی إلی رَسُولِ الله صلی الله علیه و آله .
باپروردگارا ! این دو رکعت {نماز که خواندم}هدیه ای است از جانب من به سوی رسولت که درود بر او و خاندانش باد .
فأثبِني عَلَیهِما مَا أَمَّلتُکَ وَ رَجَوتُ فیکَ وَ فِی رَسُولـِکَ یا وَلِی المُومِنینَ .
پس برآورده فرما با این دو رکعت آنچه را که امید دارم و از تو از رسولت ای دوستدار مومنین
4 – بعد از خواندن این دعا به سجده می روی و چهل مرتبه می گویی :
یا حَیُّ و یا قَیُّوم
یا حَیّـًا لا یَموُت
یا حَیّـًا لا إِله َ إِلّا أنت
یا ذَالجـَلالِ وَ الإکـرام
یا أَرحَمَ الرَّاحِمــين
5 – سپس جانب راست را به زمین می گذاری و همین دعا را چهل مرتبه می خوانی
6 – سپس جانب چپ را به زمین می گذاری و همین دعا را چهل مرتبه می خوانی .
7 – سپس سر از سجده بر میداری و دست را بلند می کنی و چهل مرتبه این دعا را می خوانی
8 – سپس دستها را بر گردن خود می کذاری و التجا می بری با انگشت شهادت خود و چهل مرتبه این دعا را می خوانی
9 – بعد از اتمام این مراحل ، محاسن خود را با دست چپ در دست می گیری ( بانوان دست بر چانه ی خود ی گذارند ) و گریه میکنی و یا اگر گریه ات نیامد خود را به حالت گریه قرار می دهی
10 – سپس می گویی :
یا محمد یا رسول الله اشکوا الی الله و الیک حاجتی و الی اهل بیتک الراشدین حاجتی و بکم اتوجه الی الله فی حاجتی .
11 – سپس به سجده می روی و آنقدر یا الله می گویی تا نفست قطع شود .
12 – سپس می گویی :
صل علی محمد و آل محمد وَافعَل بِي کذا و کذا ( و به حای کذا و کذا ) حاجت خود را می گویی .
امام صادق علیه السلام فرمودند : من ضامنم بر خدای عزوجل که از جای خود حرکت نکرده ای مگر آنکه حاجت تو بر آورده شود .
راقم سطور فوق می افزاید : این کمترین در سه مرحله این نماز را به جا آوردم و در هر سه مرحله حاجت خود را از درگاه حضرت باری تعالی گرفته ام لکن لازم به ذکر است که خداوند تبارک و تعالی اگر صلاح بنده را در برآورده شدن حاجت در این دنیا نبیند اجر آن را محاسبه نموده و در نامه ی اعمال وی محاسبه خواهد نمود .
منبع:imammahdi.ir
اول. کیفیت خواندن نماز غفیله
یکى از نمازهاى مستحبّ نماز غفیله است که بین نماز مغرب و عشا خوانده مىشود. این نماز دو رکعت است که در رکعت اوّل آن، بعد از حمد باید به جاى سوره، این آیه را بخوانند:
«وَ ذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغاضِباً فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَیْهِ فَنادى فِی الظُّلُماتِ أَنْ لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَ نَجَّیْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ کَذلِکَ نُنْجِی الْمُؤْمِنِینَ».
و در رکعت دوم بعد از حمد به جاى سوره، این آیه را بخوانند «وَ عِنْدَهُ مَفاتِحُ الْغَیْبِ لا یَعْلَمُها إِلَّا هُوَ وَ یَعْلَمُ ما فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ ما تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَةٍ إِلَّا یَعْلَمُها وَ لا حَبَّةٍ فِی ظُلُماتِ الْأَرْضِ وَ لا رَطْبٍ وَ لا یابِسٍ إِلَّا فِی کِتابٍ مُبِینٍ».
و در قنوت آن بگویند: «اللَّهُمَّ إِنِّی اسْأَلُکَ بِمَفاتِحِ الْغَیْبِ الَّتِى لا یَعْلَمُهَا الَّا انْتَ انْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ انْ تَفْعَلَ بِی کَذا وَ کَذا» و به جاى کلمه «کذا و کذا» حاجت هاى خود را بگویند و بعد بگویند: «اللَّهُمَّ انْتَ وَلِىُّ نِعْمَتِى وَ الْقادِرُ عَلَى طَلِبَتِى تَعْلَمُ حاجَتِى فَأسْأَلُکَ بِحَقِّ مُحَمّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ عَلَیْهِ وَ عَلَیْهِمُ السَّلامُ لَمَّا قَضَیْتَهَا لِی».
دوم. ثواب و فضیلت خواندن نماز غفیله
در روایات شیعه برای نماز غفیله ثواب و فواید بسیاری بیان شده که ما در این جا به برخی از آنها اشاره می نماییم.
1. نماز بین نماز مغرب و عشاء بسیار فضیلت دارد و آن نماز توبهکنندگان است و در روایت وارد شده که به آن نماز «غفیله» می گویند و آن دو رکعت است، که در رکعت اول پس از حمد آیه وَ ذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغاضِباً و در رکعت دوم پس از حمد آیه وَ عِنْدَهُ مَفاتِحُ الْغَیْبِ مىخوانند، و ثواب این نماز نزد خدا از گرفتن روزه بیشتر است.
2. امام صادق (ع) از پدرش و او از پدرانش (ع) روایت نموده که پیامبر خدا (ص) فرمود: در ساعت غفلت نماز نافله گزارید هر چند که دو رکعت نماز ساده باشد؛ زیرا آن دو رکعت سراى ارجمندى و بهشت را به دنبال آورد. عرض شد: اى پیامبر خدا! ساعت غفلت کدام است؟ فرمود: بین مغرب و عشاء (نماز غفیله).
3. هشام بن سالم از امام صادق (ع) نقل می کند که آن حضرت فرمود: هر کس این دو رکعت را در بین نماز مغرب و عشا بخواند و به این دعا تبرّک جوید و حاجت خود را از حضرت حق طلب نماید خداوند حاجت او را بر آورده نماید و آن چه را خواهد به او کرامت کند».
بشتابید...بشتابید...ثبت نام شروع شد...
نام آموزشگاه : نماز
مدیرآموزشگاه : خداوندبی نیاز
معاون : پیامبراعظم (ص)
مزایا: آرامش روحی و روانی،جلوگیری ازافسردگی و ناامیدی و پریشان خاطری ، سعادت و خوشبختی دردنیا و آخرت ....
شرایط ورود : برای پسران حداقل 15 سال و برای دختران 9 سال یادآوری : شركت دوگروه فوق لازم و اجباری است . مدارك مورد نیاز : آگاهی و بصیرت ، عشق و علاقه ، صبر و استقامت ..... هرچه تعدادبیشتر منفعت هم زیادتر « نماز جماعت» شركت كنندگان : بایدبه خداتعهدبسپارند تامادامی كه زنده انددستورات مدیر و معاون آموزشگاه رااطاعت كنند تاازعهده امتحانات مربوطه برآیند ، افرادی كه ازعهده امتحانات سرافرازبیرون آیند « دانشنامه تقوا » و بلیط مسافرت و اقامت دائمی به خوش آب و هواترین نقطه هستی ( بهشت ) دریافت می نمایند . توجه : برای سنین كمتراز 9 و 15 سال كلاسهای تقویتی ، كودكستانی و پیش دبستانی و مستمع آزاد دایراست . و اما شهریه : شهریه آموزشگاه به دلخواه میباشد هركسی می تواند با كمك به فقیران و ضعیفان و یتیمان یا باساختن مدرسه و مسجد و كارگاه و آزمایشگاه و كتابخانه و یاازدواج و اشتغال جوانان با دادن صدقه ای دین خودرانسبت به آموزشگاه ادا نماید . یادآوری : این آموزشگاه به تناسب توانایی جسمی افراد ( پیر ، ازكارافتاده ، معلول ، مریض ، و .... ) تسهیلات و تمهیداتی درنظرگرفته تابتوانندنشسته یا خوابیده دركلاس شركت نمایند همچنین به مسافرین عزیزتخفیف ویژه داده می شود « نمازشكسته » « سفری خوش برای شما آرزومندیم » . زمان و ساعت كلاس درس : صبح و ظهر و عصر و مغرب و عشاء تا حداكثرنیم ساعت بعداز اذان ، برای كسانی كه موفق به شركت درزمان دقیق نیستند وقت جبران درنظرگرفته شده ، صبح تاطلوع آفتاب ، ظهرو عصرتاغروب آفتاب ، و مغرب و عشاء تانیمه شب. مكان : كلاس بایدتمیزباشد و غصبی نباشد . كلاسهای فوق العاده برای عارفان و بیداران و شب زنده داران دایراست ( نیمه شب تا اذان صبح ، نمازشب ) . اگر امكان شركت دركلاسهای فوق العاده رانداشتید بدانیدكه مشاورآموزشگاه مولا علی (ع) فرموده درهیچ واجبی كوتاهی نباید و درهیچ مستحبی سختگیری نشاید ، پس دركلاسهای واجب و ضروری شركت كنید و مطمئن باشید چنانچه شیفته و شیدا شدید و شركت نمودید همیشه شاد و خوشحال و جاودان و سرافراز و سربلند هستید پس بشتابید .
انسان به دلیل ضعف وجودی، همیشه احساس تعلق و نوعی بندگی در وجود خود دارد. فرق بین مومنان، با کافران و مشرکان در اینجاست که عده ای مصداق خدا را درست یافته اند و عده ای خدای غیر واقعی را به بندگی اخذ کرده اند.
آنکه خدای حقیقی را یافته، می داند که باید بنده او باشد و تسلیم فرامینش گردد. چون خدای تعالی او را برای همین آفریده و همین مسیر را از او خواسته است:
«وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلاَّ لِیَعْبُدُونِ[ذاریات/۵۶] جن و انس را جز براى پرستش خود نیافریدهام.»
«وَ أَنِ اعْبُدُونی هذا صِراطٌ مُسْتَقیمٌ [یس/۶۱] مرا بپرستید، كه راه راست این است.»
و خدای تعالی نیز، صرف ادعای بندگی را قبول ندارد. بلکه بندگی واقعی می خواهد و مدعیان را محک می زند:
أَ حَسِبَ النَّاسُ أَن یُترْكُواْ أَن یَقُولُواْ ءَامَنَّا وَ هُمْ لَا یُفْتَنُونَ[عنکبوت/۲] آیا مردم گمان كردند همین كه بگویند: «ایمان آوردیم»، به حال خود رها مىشوند و آزمایش نخواهند شد؟!
أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَ لَمَّا یَأْتِكُمْ مَثَلُ الَّذینَ خَلَوْا مِنْ قَبْلِكُمْ مَسَّتْهُمُ الْبَأْساءُ وَ الضَّرَّاءُ وَ زُلْزِلُوا حَتَّى یَقُولَ الرَّسُولُ وَ الَّذینَ آمَنُوا مَعَهُ مَتى نَصْرُ اللَّهِ أَلا إِنَّ نَصْرَ اللَّهِ قَریبٌ [بقره/۲۱۴] مىپندارید كه به بهشت خواهید رفت؟ و هنوز آنچه بر سر پیشینیان شما آمده، بر سر شما نیامده؟ به ایشان سختى و رنج رسید و متزلزل شدند، تا آنجا كه پیامبر و مؤمنانى كه با او بودند، گفتند: پس یارى خدا كى خواهد رسید؟ بدان كه یارى خدا نزدیك است.
حال که خدا مدعیان را محک می زند، روشن می شود که در اینجا ادعای تو خالی، فایده ای ندارد. و کسی که یاد خداست اما فرامینش را اطاعت نمی کند، مثل کسی است که متوجه امتحان کنکور در پیش روی، هست. اما هرگز برای آن مطالعه نمی کند و درس نمی خواند.
کسی که یاد خدا هست اما نماز نمی خواند یا سایر دستوراتش را عمل نمی کند، توجهش فایده ای به حال او ندارد. این توجه در واقع یعنی دانستن و بی اعتنایی نمودن، یعنی عذر بدتر از گناه که اگر اصلاح نشود، هیچ ثمره ای به حال فرد ندارد.
و نکته ای که باید به آن توجه نمود اینکه: ذکر خدا که یکی از عبادات شمرده شده است، به معنای توجه ذهنی صرف به خدای تعالی نیست. بلکه به معنای پشتوانه قوی برای انجام فرامین و دستورات است:
امام صادق علیه السّلام فرمود: از مهمترین واجبات خداوند بر بندگان یاد خدا مىباشد، بعد از آن فرمود: مقصود من از ذكر خداوند گفتن سبحان اللَّه و لا اله الا اللَّه و اللَّه اكبر نیست اگر چه اینها هم از ذكر بشمار مىروند، مقصود از ذكر خدا آن است كه هر گاه به حلال و یا حرامى رسید خدا را فراموش نكند، اگر طاعت است به آن عمل كند و اگر معصیت است از آن دست بر دارد.
و نماز نیز از مهمترین عبادات است که مرز میان کفر و ایمان شمرده شده است:
پیامبر (ص) فرموده اند: بین العبد و بین الكفر ترك الصّلوة. میان بنده و كفر ترك نماز فاصله است
نماز پل ارتباطی قوی بین خداوند و نمازگزار ایجاد می کند. در هنگام نماز انسان با حالتی تمنا گونه درخواست خود را ابراز می دارد که باید علت این حالت را بررسی کرد. خداوند در قرآن می فرمایند:
«الَّذِینَ آمَنُوا وَتَطْمَئِنُّ قُلُوبُهُمْ بِذِکْرِ اللَّهِ أَلا بِذِکْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ» آن ها که ایمان آورده اند، دل هایشان با یاد خدا آرام می گیرد، به درستی که با یاد خدا دل ها آرام می گیرد.(سوره رعد آیه ۲۸)
دل گرفته و در سینه بی تابی میکند، دل دارد می میرد و خبری از تو نیست، توکه میگفتی هیچوقت تنهایم نخواهی گذاشت اکنون در اوج تنهایی هایم هیچکسی خبری از این دل دیوانه ی ویران نمیگیرد و تنها تو هستی که ناله های سوزناک دلم را میشنوی، تویی که آنقدر مهربان هستی که صبر و تحمل این همه ناله را نداشته باشی،تویی که میدانی دردم چیست و از راز دلم خبر داری، زندگی را خواهم ساخت همانطور که قول داده بودم ولی تا تو کمکی نکنی من هیچم و زندگی بی کمک تو ممکن نیست، دلم تنگ است دلم بیقراری میکند نمیدانم با کدامین کلام ابراز کنم درد دلم را.. نمیدانم با کدامین احساس بگویم از دلتنگی هایم.. کسی را لایق دردودل نمیدانم جز تو.. چراکه میدانم سخنانم را میشنوی و پاسخم را خواهی داد، دلم گرفته از ناملایمتی های روزگار، دلم گرفته از جفای روزگار، زندگی ام آنطور که میخواستم نشد، ولی هنور کور سوی امیدی دارم و آن انگیزه میدهد برایم به زندگی.. امیدی که اولش تویی و آخرش هم تو.. یادت هست که باهم عهد و پیمانی بستیم؟ اکنون من سر آن پیمان محکم ایستاده ام و منتظرم تو نیز یاری ام کنی تا به عهد خود وفا کنم، هرچند میدانم تو باوفاترینی و گاه امتحان میکنی این دل دیوانه را.. ولی چه سود گاه کاسه ی صبرم لبریز میشود و مینویسم از آنچه دل از آن می نالد.. میدانم که در یادم هستی لحظه به لحظه.. لحظه هایی که شاید من تو را از یاد ببرم و بی وفایی کنم ولی این تو هستی که باز وفا نشان دادی و هیچوقت فراموشم نکردی.. میخواهم راه دلم را باز کنی تا بتوانم بهتر احساست کنم تا بتوانم بهتر در راهت قدم بگذارم و احساس آرامش کنم.. میدانم تنها نام توست که به دل ها آرامش میبخشد برای همین است که تنها از تو مینویسم چراکه میخواهم دل بیقرار و تنگم را آرام کنی تا بتوانم راه زندگی خویش را بیابم تا بتوانم در آرامش به سمتت بیایم..
شرایط مکان نمازگزار:
۱. مباح باشد. (یعنی غصبی نباشد).
۲. بی حرکت باشد.
۳. از جاهایی نباشد که توقف در آن حرام است.
۴. جلوتر از قبر پیغمبر(ص) و امام(ع) نایستد.
۵. محل سجدهی نمازگزار پاک باشد.
۶. موجب نجاست لباس و بدن نمازگزار نشود.
۷. میانزنو مرد در حال نماز بنا بر احتیاط واجب حداقل یک وجب فاصله باشد.
۸. مسطح باشد.
حضرت علی (ع) : خداوند هر گاه خیری بر بنده اش بخواهد به او کم خوابی و کم خوری و کم حرفی را تلقین می کند .”
دانش پزشکی ظرف چند دهه اخیر موفق به اکتشاف مهمی پیرامون خواب شده است و آن کشف بخشی مهم در طول خواب انسان به نام خواب rem بوده است . پس از آنکه حدود 45 دقیقه از به خواب رفتن انسان گذشت ، مرحله rem آغاز می شود و به مدت کوتاهی حدود 10 تا 15 دقیقه ادامه می یابد . در طول مرحله rem از خواب ، به طرز اسرار آمیزی تمام عضلات اسکلتی بدن از کار می افتد و شخص کاملا بی حرکت می شود و نوار مغزی شخص به جای حالت خواب ، حالت بیداری کامل را نشان می دهد . بطوریکه در این حالت مغز از فعالیت بالایی برخوردار است .
در طی rem درجه حرارت بدن و ضربان قلب به طور غیر منتظره بالا می رود و حرکات سریعی در چشمان فرد دیده می شود که وجه تسمیه این مرحله نیز می باشد ( مرحله حرکات سریع چشم rapid eye movement) و چنانچه شخص را در این حالت بیدار کنیم به احتمال بسیار قوی ابراز می کند که در حال خواب دیدن بوده است . مرحله rem پس از 10 تا 15 دقیقه متوقف می شود و پس از آن در طول خواب و به طور دوره ای و بطور منظم تکرار می شود . با این وجود کل دوران r em در طول یک خواب 8 ساعتی در اشخاص طبیعی 90 دقیقه خواهد بود و قسمت اعظم آن در ساعات نزدیک به صبح به وقوع می پیوندد.
امروزه دانش پزشکی به اثبات رسانده است که در بیماری افسردگی یکی از تظاهرات مهم ، افزایش یافتن طول خواب rem نسبت به میزان طبیعی است . بطوریکه شخص افسرده به میزانی بیش از سایر اشخاص خواب می بیند . یعنی زمان بیشتری را در مرحله rem بسر می برد . از این جهت یک مبنای مهم در تولید داروهای ضد افسردگی ایجاد داروهایی است که کاهش دهنده مرحله rem خواب باشند. علاوه بر این یک روش درمانی جدید برای بیماران افسرده ، بیدار نگه داشتن آنها ، برای کاهش میزان rem می باشد . زمان نماز صبح که در سوره مبارکه “ اسراء ” با عنوان “ ان قران الفجر کان مشهودا ” از آن نام برده شده است و مورد تاکید فراوان می باشد . بگونه ای قرار گرفته است که سبب کاهش دادن قابل ملاحظه میزان خواب rem در اشخاص می شوود . همانطور که خواندید قسمت اعظم خواب rem در حوالی صبح بوقوع می پییوندد و چنانچه شخص خود را ملزم به بیداری صبحگاهی کند در حقیقت جلوی ورود خود به مرحله قابل توجهی از خواب rem را گرفته است .
از این جهت بیداری صبحگاهی برای نماز خود به تنهایی می تواند به عنوان واکسنی در پیشگیری از افسردگی و حتی دارویی در درمان افسردگی مطرح باشد . لازم به توضیح است که خواب rem در حد تعادل برای سلامت و رفع خستگی لازم است اما زیادی آن منجر به مشکلات مختلف از جمله افسردگی می شود و نقش نماز بعنوان متعادل کننده میزان rem مطرح است .
هنگام نماز است بپا خيز دوباره
فرياد بزن بانگ دلاويز دوباره
خاموش نما آتش عصيان به وضويي
از هر چه به جز دوست بپرهيز دوباره
روي آر به درگاه فروزندهي دلها
از ديده نمي اشك فرو ريز دوباره
«مخلص» به تضرع سر تسليم فرود آر
بر رحمت او دست بياويز دوباره
سيد حجت الله آزاد - مخلص
نماز موجب ياد خداست:
ياد خدا بهترين وسيله براي خويشتن داري و كنترل غرايز سركش و جلوگيري از روح طغيان است. «نمازگزار» همواره به ياد خدا ميباشد، خدايي كه از تمام كارهاي كوچك و بزرگ ما آگاه است، خدايي كه از آنچه در زواياي روان ما وجود دارد و يا از انديشه ما ميگذارد، مطلع و باخبر است و كمترين اثر ياد خدا اين است كه به خودكامگي انسان و هوسهاي وي اعتدال ميبخشد، چنان كه غفلت از ياد خدا و بي خبري از پاداشها و كيفرهاي او، موجب تيرگي عقل و خرد و كم فروغي آن ميشود.
انسان غافل از خدا در عاقبت اعمال و كردار خود نميانديشد و براي ارضاي تمايلات و غرايز سركش خود حد و مرزي را نميشناسد و اين نماز است كه او را در شبانه روز پنج بار به ياد خدا مياندازد و تيرگي غفلت را از روح و روانش پاك ميسازد.
به راستي، انسان كه پايه حكومت غرايز در كانون وجود او مستحكم است، بهترين راه براي كنترل غرايز و خواستهاي مرزنشناس او همان ياد خدا، ياد كيفرهاي خطاكاران و حسابهاي دقيق و اشتباهناپذير آن ميباشد. از اين نظر قرآن يكي از اسرار نماز را ياد خدا معرفي ميكند: «اقم الصلوة لذكري؛ نماز را براي ياد من بپادار!»
واجبات نماز یازده چیز است که برخی رکن و برخی غیر رکن اند.
تفاوت رکن و غیر رکن:ارکان نماز،اجزای اساسی آن به شمار می آیند و چنانچه یکی از آنها به جا آورده نشود ویا بدان اضافه شود،هر چند بر اثر فراموشی باشد،نماز باطل است.
ارکان عبارتند ار:1-نیت 2-تکبیره الحرام 3-قیام 4-رکوع 5-سجود.
واجبات دیگر عبارتند از:6-قرائت 7-ذکر 8-تشهد 9-سلام 10-ترتیب 11-موالات
اگر چه انجام آنها لازم است ولی چنانچه از روی فراموشی،کم یا زیاد گردد نمار باطل نمی شود.
الهی به زیبایی سادگی !
به والایی اوج افتادگی !
رهایم مکن جز به بند غمت ،
اسیرم مکن جز به آزادگی !
دکتر قیصر امین پور
می گفت « دوست دارم شهادتم در حالی باشد که در سجده هستم » یکی از دوستانش می گفت : در حال عکس گرفتن بودم که دیدم
یک نفر به حالت سجده پیشانی به خاک گذاشته است . فکر کردم نماز می خواند ؛ اما دیدم هوا کاملاَ روشن است و و قت نماز
گذشته ، همه تجهیزات نظامی را هم با خودش داشت . جلو رفتم تا عکسی در همین حالت از او بگیرم . دستم را که روی کتف
او گذاشتم ، به پهلو ا فتاد . دیدم گلو له ای از پشت به او اصابت کرده و به قلبش رسیده ، آرام بود انگار در این دنیا دیگر کاری
نداشت . صورتش را که دیدم زا نوهایم سست شد به زمین نشستم . با خودم گفتم : «این که یوسف شریف ا ست ».
یوسف شریف در دومین ماه بهار سال 1342 در روستا ی درب مزار از توابع شهرستان جیرفت به دنیا آمد . پدرش کشاورز ی
متدین بود که با سخت کوشی خود زندگی کوچکش را اداره می کرد .
یوسف در دامان پاک مادر سیده اش رشد کرد . علاقه اش به انجام فرائض دینی در میان خانواده و دوستانش از او چهره ای
متفاوت از همسن و سالانش ساخته بود . نوجوانی اش با خیزش مردم علیه حکومت پهلوی مصادف بود . تلاش یوسف در
روزهای انقلاب بیش از توان تحمل یک جوان عادی بود . بعد از پیروزی انقلاب او برای حفظ دستاوردهای این هدیه الهی روز
و شب نمی شناخت .
جنگ عراق علیه ایران فصل تازه ای در زندگی این جوان متدین گشود . یوسف رو به جبهه های جنگ نهاد . جبهه ا ی که
دنیای کفر در برابر این ملت گسترده بود .
اخلاق نیکو ، شجاعت و مدیریت اوخیلی زود در جبهه های مختلف خود را نشان داد و از او چهره ای ساخت که نمایانگر
سیمای حقیقی یک رزمنده اسلام است . یوسف شریف در عملیات والفجر 8 با گلوله ای که پر از آتش کینه دشمن براین سینه الهی
بود بر خاک سجده کرد تا به آسمان برسد.
لازم نبود که فریاد بزند : بچه ها ، نماز به جماعت بخوا نید یا در نماز اخلاص داشته باشید . وقتی نیروها می دیدند این بزرگوار
با آن اخلاص غیر قابل توصیف سر به سجده می گذارد و در رکوع می گوید « انا لله و انا الیه راجعون » با شوق و رغبت
عجیبی برای مخلص شدن تلاش می کردند چون می دانستند کلام بنده ای را می شنوند که ذره ای به دنیا وابسته نیست .
می گفت : بسیجی بودن و بسیجی شهید شدن ، آدم را به هدف نهایی نزدیک می کند . اگر چه ما همگی لباس تکلیف به تن
داریم . اما وقتی من متعهد بشوم که نظامی باشم ، احساس می کنم نمی توانم به شکلی که دلم می خواهد فعالیت کنم ، بسیجی
آزاد است ..... و هر وقت بخواهد ، می تواند باشد یا نباشد ... و همه بسیجی های ما خواستند که باشند .
بعد از دیپلم در دانشگاه پذیرفته شد . اما به علاقه اش پشت پا زد و تکلیف را پرسید . دلش می خواست به دانشگاه برود و
تحصیل کند اما می گفت « الآن صلاح نیست که این جذابیتها را درذهنم پرورش بدهم » از همه این ها دور شد تا به خدا نزدیک
شود .
ای عزیز بدان که راه خدا نه از جهت راست است
و نه از جهت چپ،و نه بالا و نه زیر،و نه دور و نه نزدیک
راه خدا در دلست و یک قدم است!
مگر از مصطفی(ص) نشنیده ای که او را پرسیدند :
خدا کجاست؟ گفت: در دل بندگان خود
دل طلب کن که حجّ ،حجّ دلست
ای عزیز! حج صورت کار همه کس باشد
اما حج حقیقت نه کار همه کس باشد
در راه حج زر و سیم باید فشاندن
و در راه حق،جان و دل باید فشاندن!
این که را مسلم باشد؟
آن را که از بند جان برخیزد!
پوشانيدن بدن در نماز
٧٨٨ مرد بايد در حال نماز اگر چه کسى او را نمىبيند، عورتين خود را بپوشاند.و بهتر است از ناف تا زانو را هم بپوشاند.
٧٨٩ زن بايد در موقع نماز تمام بدن، حتى سر و موى خود را بپوشاند. ولى پوشاندن صورت به مقدارى که در وضو شسته مىشود، و دستها تا مچ، و پاها تا مچ پا لازم نيست. اما براى آنکه يقين کند که مقدار واجب را پوشانده است، بايد مقدارى از اطراف صورت و قدرى پايين تر از مچ را هم بپوشاند.
٧٩٠ موقعى که انسان قضاى سجده فراموش شده يا تشهد فراموش شده را بجامىآورد، بلکه بنابر احتياط واجب در موقع سجده سهو هم، بايد خود را مثل موقع نماز بپوشاند.
٧٩١ اگر انسان عمدا در نماز عورتش را نپوشاند، نمازش باطل است. بلکهاگر از روى ندانستن مساله هم باشد، بنابر احتياط واجب بايد نمازش را دوباره بخواند.
٧٩٢ اگر در بين نماز بفهمد که عورتش پيدا است، بايد آن را بپوشاند. و چنانچه پوشاندن عورت زياد طول بکشد، احتياط واجب آن است که نماز را تمام کند و دوباره بخواند. ولى اگر بعداز نماز بفهمد که در نماز عورت او پيدا بوده، نمازش صحيح است.
٧٩٣ اگر در حال ايستاده، لباسش عورت او را مىپوشاند، ولى ممکن است در حال ديگر مثلا در حال رکوع و سجود نپوشاند، چنانچه موقعى که عورت او پيدا مىشود بهوسيلهاى آن را بپوشاند، نماز او صحيح است. ولى احتياط مستحب آن است که باآن لباس نماز نخواند.
٧٩٤ انسان مىتواند در نماز خود را به علف و برگ درختان بپوشاند، ولى احتياط مستحب آن است که موقعى خود را با اينها بپوشاند که چيز ديگرى نداشته باشد.
٧٩٥ اگر غير از گل هيچ چيز ندارد که در نماز خود را بپوشاند، گل ساتر نيست و مىتواند برهنه نماز بخواند.
٧٩٦ اگر چيزى ندارد که در نماز خود را با آن بپوشاند، چنانچه احتمال دهد که پيدا مىکند، بنابر احتياط واجب بايد نماز را تاخير بيندازد و اگر چيزى پيدا نکرد، در آخر وقت مطابق وظيفهاش نماز بخواند.
٧٩٧ کسى که مىخواهد نماز بخواند، اگر براى پوشاندن خود حتى برگ درخت و علف نداشته باشد، و احتمال ندهد که تا آخر وقت چيزى پيدا کند که خود را باآن بپوشاند، در صورتى که نامحرم او را مىبيند، بايد نشسته نماز بخواند و عورت خود را با ران خود بپوشاند. و اگر کسى او را نمىبيند، ايستاده نماز بخواند و جلوى خود را با دست بپوشاند. و در هر صورت رکوع و سجود را با اشاره انجام مىدهد و براى سجود سر را قدرى پايينتر مىآورد.
٧٧٦ خانه کعبه که در مکه معظمه مىباشد قبله است، و بايد روبروى آن، نماز خواند. ولى کسى که دور است، اگر طورى بايستد که بگويند رو به قبله نماز مىخواند، کافى است. و همچنين است کارهاى ديگرى که مانند سر بريدن حيوانات بايدرو به قبله انجام گيرد.
٧٧٧ کسى که نماز واجب را ايستاده مىخواند، بايد طورى بايستد که بگويند رو به قبله ايستاده، و لازم نيست زانوهاى او و نوک پاى او هم رو به قبله باشد.
٧٧٨ کسى که بايد نشسته نماز بخواند، اگر نمىتواند به طور معمول بنشيند ودر موقع نشستن، کف پاها را به زمين مىگذارد، بايد در موقع نماز صورت و سينه و شکم او رو به قبله باشد، و لازم نيستساق پاى او رو به قبله باشد.
٧٧٩ کسى که نمىتواند نشسته نماز بخواند، بايد در حال نماز به پهلوى راست طورى بخوابد که جلوى بدن او رو به قبله باشد. و اگر ممکن نيست، بايد به پهلوى چپ طورى بخوابد که جلوى بدن او رو به قبله باشد. و اگر اين را هم نتواند،بايد به پشت بخوابد، به طورى که کف پاى او رو به قبله باشد.
٧٨٠ نماز احتياط و سجده و تشهد فراموش شده را بايد رو به قبله بجا آورد. و در سجده سهو هم احتياط مستحب همين است.
٧٨١ نماز مستحبى را مىشود در حال راه رفتن و سوارى خواند. و اگر انسان در اين دو حال نماز مستحبى بخواند، لازم نيست رو به قبله باشد.
٧٨٢ کسى که مىخواهد نماز بخواند، بايد براى پيدا کردن قبله کوشش نمايد تا يقين کند که قبله کدام طرف است. و مىتواند به گفته دو شاهد عادل که از روى نشانههاى حسى شهادت مىدهند، يا به قول کسى که از روى قاعده علمى قبله را مىشناسد و محل اطمينان است، عمل کند. و اگر اينها ممکن نشد، بايد به گمانى که از محراب مسجد مسلمانان يا قبرهاى آنان يا از راههاى ديگر پيدا مىشود، عمل نمايد. حتى اگر از گفته فاسق يا کافرى که به واسطه قواعد علمى قبله را مىشناسد گمان به قبله پيدا کند، کافى است.
٧٨٣ کسى که گمان به قبله دارد، اگر بتواند گمان قويترى پيدا کند، نمىتواند به گمان خود عمل نمايد. مثلا اگر ميهمان از گفته صاحبخانه گمان به قبله پيدا کند، ولى بتواند از راه ديگر گمان قويترى پيدا کند، نبايد به حرف او عمل نمايد.
٧٨٤ اگر براى پيدا کردن قبله وسيلهاى ندارد، يا با اينکه کوشش کرده گمانش به طرفى نمىرود، چنانچه وقت نماز وسعت دارد، بايد چهار نماز به چهار طرف بخواند. و اگر به اندازه چهار نماز وقت ندارد، بايد به اندازهاى که وقت دارد نماز بخواند. مثلا اگر فقط به اندازه يک نماز وقت دارد، بايد يک نماز بههر طرفى که مىخواهد بخواند. و بايد نمازها را طورى بخواند که يقين کند يکى ازآنها رو به قبله بوده، يا اگر از قبله کج بوده، به طرف دست راست و دست چپ قبله نرسيده است.
٧٨٥ اگر يقين يا گمان کند که قبله در يکى از دو طرف است، بايد به هر دو طرف نماز بخواند. ولى احتياط مستحب آن است که در صورت گمان، به چهار طرف نماز بخواند.
٧٨٦ کسى که بايد به چند طرف نماز بخواند، اگر بخواهد نماز ظهر و عصر يا مغرب و عشا را بخواند، بهتر آن است که نماز اول را به هر چند طرف که واجب است بخواند، بعد نماز دوم را شروع کند.
٧٨٧ کسى که يقين به قبله ندارد، اگر بخواهد غير از نماز کارى کند که بايدرو به قبله انجام داد، مثلا بخواهد سر حيوانى را ببرد، بايد به گمان عمل نمايد. واگر گمان ممکن نيست، به هر طرف که انجام دهد، صحيح است.
٧٤٢ موقعى انسان مىتواند مشغول نماز شود، که يقين کند وقت داخل شده است، يا دو مرد عادل به داخل شدن وقتخبر دهند.
٧٤٣ نابينا و کسى که در زندان است و مانند اينها بنابر احتياط واجب بايد تا يقين به داخل شدن وقت نکنند، مشغول نماز نشوند. ولى اگر انسان به واسطه ابر يا غبار و مانند اينها که براى همه مانع از يقين کردن است، نتواند در اول وقت نماز به داخل شدن وقتيقين کند، چنانچه گمان داشته باشد که وقت داخل شده،مىتواند مشغول نماز شود.
٧٤٤ اگر دو مرد عادل به داخل شدن وقتخبر دهند يا انسان يقين کند که وقت نماز شده و مشغول نماز شود و در بين نماز بفهمد که هنوز وقت داخل نشده، نماز او باطل است. و همچنين است اگر بعد از نماز بفهمد که تمام نماز را پيش از وقتخوانده. ولى اگر در بين نماز بفهمد وقت داخل شده، يا بعد از نماز بفهمد که در بين نماز وقت داخل شده، نماز او صحيح است.
٧٤٥ اگر انسان ملتفت نباشد که بايد با يقين به داخل شدن وقت مشغول نماز شود، چنانچه بعد از نماز بفهمد که تمام نماز را در وقتخوانده، نماز او صحيح است. و اگر بفهمد تمام نماز را پيش از وقتخوانده يا بفهمد که در بين نماز وقت داخل شده است، نمازش باطل است.
٧٤٦ اگر يقين کند وقت داخل شده و مشغول نماز شود و در بين نماز شک کند که وقت داخل شده يا نه، نماز او باطل است. ولى اگر در بين نماز يقين داشته باشد که وقتشده و شک کند که آنچه از نماز خوانده در وقت بوده يا نه، نمازش صحيح است.
٧٤٧ اگر وقت نماز به قدرى تنگ است که به واسطه به جا آوردن بعضى از کارهاى مستحب نماز، مقدارى از آن بعد از وقتخوانده مىشود، بايد آن مستحب را به جا نياورد. مثلا اگر به واسطه خواندن قنوت مقدارى از نماز بعد از وقتخوانده مىشود،بايد قنوت نخواند.
٧٤٨ کسى که به اندازه خواندن يک رکعت نماز وقت دارد، بايد نماز را به نيت ادا بخواند. ولى نبايد عمدا نماز را تا اين وقت تاخير بيندازد.
٧٤٩ کسى که مسافر نيست، اگر تا مغرب به اندازه خواندن پنج رکعت نماز وقت دارد، بايد نماز ظهر و عصر هر دو را بخواند. و اگر کمتر وقت دارد، بايد فقط نماز عصر را بخواند و بعدا نماز ظهر را قضا کند. و اگر تا نصف شب به اندازه خواندن پنج رکعت نماز وقت دارد، بايد نماز مغرب و عشا را بخواند. و اگر کمتر وقت دارد، بايد فقط عشا را بخواند و بعدا بايد نماز مغرب را بخواند وبه احتياط واجب نيت ادا و قضا ننمايد.
٧٥٠ کسى که مسافر است، اگر تا مغرب به اندازه خواندن سه رکعت نماز وقت دارد، بايد نماز ظهر و عصر را بخواند. و اگر کمتر وقت دارد، بايد فقط عصر را بخواند و بعدا نماز ظهر را قضا کند. و اگر تا نصف شب به اندازه خواندن چهار رکعت نماز وقت دارد، بايد نماز مغرب و عشا را بخواند. و اگر کمتر وقت دارد، بايد فقط عشا را بخواند و بعدا مغرب را بدون نيت ادا و قضا بجا آورد.و چنانچه بعد از خواندن عشا معلوم شود که به مقدار يک رکعتيا بيشتر وقت به نصف شب مانده است، بايد فورا نماز مغرب را به نيت ادا بجا آورد.
٧٥١ مستحب است انسان نماز را در اول وقت آن بخواند، و راجع به آن خيلى سفارش شده است. و هر چه به اول وقت نزديکتر باشد، بهتر است. مگر آنکه تاخير آن از جهتى بهتر باشد، مثلا صبر کند که نماز را به جماعت بخواند.
٧٥٢ هرگاه انسان عذرى دارد که اگر بخواهد در اول وقت نماز بخواند، ناچار است با تيمم نماز بخواند، چنانچه بداند يا احتمال دهد که عذر او تا آخر وقت باقى است، مىتواند در اول وقت نماز بخواند. ولى اگر مثلا لباسش نجس باشديا عذر ديگرى داشته باشد و احتمال دهد که عذر او از بين مىرود، بنابر احتياط واجب بايد صبر کند تا عذرش برطرف شود. و چنانچه عذر او برطرف نشد، در آخر وقت نماز بخواند. و لازم نيست به قدرى صبر کند که فقط بتواند کارهاى واجب نماز را انجام دهد، بلکه اگر براى مستحبات نماز مانند اذان و اقامه و قنوت هم وقت دارد، مىتواند تيمم کند و نماز را با آن مستحبات بجا آورد.
٧٥٣ کسى که مسايل نماز و شکيات و سهويات را نميداند و احتمال ميدهد که يکى از اينها در نماز پيش آيد، بايد براى ياد گرفتن اينها نماز را از اول وقت تاخير بيندازد. ولى اگر اطمينان دارد که نماز را به طور صحيح تمام مىکند، مىتواند در اول وقت مشغول نماز شود. پس اگر در نماز مسالهاى که حکم آن را نمىداند پيش نيايد، نماز او صحيح است. و اگر مسالهاى که حکم آن را نمىداند پيش آيد، مىتواند به يکى از دو طرفى که احتمال مىدهد عمل نمايد و نماز را تمام کند. ولى بعد از نماز بايد مساله را بپرسد که اگر نمازش باطل بوده، دوباره بخواند.
٧٥٤ اگر وقت نماز وسعت دارد و طلبکار هم طلب خود را مطالبه مىکند، در صورتى که ممکن است، بايد اول قرض خود را بدهد، بعد نماز بخواند. و همچنين است اگر کار واجب ديگرى که بايد که بايد اول مسجد را تطهير کند، بعد نماز بخواند. و چنانچه اول نماز بخواند معصيت کرده، ولى نماز او صحيح است.
شروع نماز
تکبیرة الاحرام
"نماز" با گفتن "الله اکبر" آغاز می شود، گفتن "الله اکبر" در آغاز نماز به معنای جدایی از غیر خدا و پیوستن به اوست.
اعلام بزرگی پروردگار و دوری جستن از تمام قدرتهای دروغین است.
با این تکبیر به حریم نماز وارد می شویم و برخی کارها بر ما حرام می شود.
هنگامی که نماز را شروع می کنیم باید متوجه باشیم که چه نمازی را می خوانیم؛ مثلا نماز ظهر است یا عصر و آن را تنها برای اطاعت فرمان خداوند بجا آوریم که این همان "نیت" است و از اجزای اصلی نماز به شمار می آید.
از آغاز تا پایان نماز باید از این کارها که نماز را باطل می کند بپرهیزیم:
1- خوردن و آشامیدن.
2- روی از قبله برگرداندن.
3- سخن گفتن.
4- خندیدن.
5- گریستن.
6- بهم زدن صورت نماز. مثل راه رفتن.
7- کم یا زیاد کردن اجزای اصلی نماز؛ مانند رکوع.
هنگام گفتن "الله اکبر" مستحب است، دستها را تا مقابل گوشها بالا ببریم.
به راستی که هر دو روبه سوی قبله اند ، اما این کجا و آن کجا؟
این در حال سجود و عبادت خالق و آفریدگار جهان ...
آن در حال گناه و معصیت و پیروی از شیطان ...
این در حال بندگی خــدا ...
آن در حال بندگی شیطان ...
این در حال پرداختن به روح و روان معنوی ...
آن در حال پرداختن به جسم و دنیای مادی ...
این در حال کاشت بذر و پرورش درخت ...
آن در حال کندن گل و بوته ها و پرورش آفت ...
این در حال ساخت بنا ...
آن در حال تخریب بنا ...
این در حال اتصال به خدا ...
آن در حال انفصال از خدا ...
این نــــمـاز [نــه + مـاز = پیچ و خم ندارد] ...
آن بــــمـاز [بــه + مـاز = پیچ و خم دارد] ...
عاقبتِ این ، ورود به بهشت و روبه رویی با خدا ...
عاقبتِ آن ، ورود به جهنم و روبه رویی با شیطان ...
و همانا وعده ی خداوند حق است ،
و وعده ی شیطان ناحق ...
[ هر دو رو به سوی قبله اند ... ]
[ این نمازگزار بود و آن ماهواره ! ]
[ اما این کجا و آن کجا ؟ ]
سجاده ام را به سمت قبله نیاز می گشایم،
تا ذره ذره وجودم را به معراج نگاهت پرواز دهم،
می ایستم به قامت، در برابرت تا عظمتت را سپاس گویم،
به رکوع می روم تا بزرگی ات را به یاد بیاورم،
و به سجده می افتم، تا بر بندگی ام مُهر عشق بزنم ... ؛
چه آرامش پایان ناپذیری در نگاه توست ؟!
چه لحظه های مهرافروزی در ذکر یادت !
پروردگارا !
دستان دعایم را ، به عرش الهیت برسان ،
دلم را به حلاوت دوستیت ،
و چشمان باران زده ام را به دیدارت، نورانی گردان.
و نوشتم:
پروردگارا!
دستم را آنچنان قوی گردان تا بتوانم نوشته هایم را در عالم مجازی نشر دهم و نعمتِ عبادتِ مخلصانه ات را تبلیغ ... .
.: Weblog Themes By Pichak :.